Τολιάτι, Παλμίρο

(Togliatti, Γένοβα 1893 – Κριμαία 1964). Ιταλός πολιτικός. Πτυχιούχος της νομικής το 1915, συνδέθηκε με τον Αντόνιο Γκράμσι και προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό κόμμα. Το 1921 πρωταγωνίστησε στην ίδρυση του KK, του οποίου έγινε μέλος της κεντρικής Επιτροπής (1922) και του Πολιτικού Γραφείου (1923) και το 1926, μετά τη σύλληψη του Γκράμσι, γραμματέας, ενώ βρισκόταν στο εξωτερικό. Από τότε άρχισε μια πολύχρονη εξορία, κατά την οποία ανέπτυξε συνεχή αντιφασιστική δράση στη Γερμανία, στο Βέλγιο και στην Ισπανία, όπου το 1939 δραπέτευσε από τις φυλακές του Φράνκο. Μετά τον απέλασαν από τη Γαλλία και κατέφυγε στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Επέστρεψε στην Ιταλία το 1944 και πήρε μέρος στις διάφορες κυβερνήσεις της χώρας έως το 1947, λίγο πριν οι σοσιαλκομουνιστές απομακρυνθούν από τις κυβερνητικές θέσεις. Από τότε τέθηκε μαζί με τον Νένι, επικεφαλής της αριστερής αντιπολίτευσης πρωταγωνιστώντας σε σκληρούς αγώνες μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, εναντίον των κυβερνήσεων της κεντροδεξιάς. Το 1948 τον τραυμάτισε σοβαρά ένας φανατικός ενώ έβγαινε από τη Βουλή. Στην τελευταία περίοδο της σταδιοδρομίας του ο Τ. δεν αντέδρασε στην καινοφανή τότε θεωρία του ιστορικού συμβιβασμού, που σήμερα πλέον θεωρείται αποτυχημένη στην πρακτική εφαρμογή της. Ο «ιταλός σοσιαλιστής πολιτικός» που πρωταγωνίστησε στην ίδρυση του κομουνιστικού κόμματος της ιταλίας, Παλμίρο Τολιάτι (φωτ. ΑΠΕ).